به نقل از «آنا»

این شما و این جشنواره کودک و نوجوان فجر!

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۱۴۰۶۳

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، پر بیراه نیست اگر امسال را عجیب‌ترین دوره جشنوراه فیلم فجر بدانیم آن هم از این منظر که در این دوره آثار مربوط به سینمای کودک و نوجوان در جشنواره به وفور به چشم می‌خورد و فیلم‌ها اکثراً فضایی دارند که باعث می‌شود شما تصور کنید در جشنواره کودک و نوجوان اصفهان حضور دارید، نه جشنواره فیلم فجر! 

مثال جالب این ادعا هم روز هشتم جشنواره در سینمای اهالی رسانه بود که از چهار فیلم به نمایش درآمده در این روز، یک انیمیشن برای گروه سنی نونهالان پخش شد و دو فیلم سینمایی برای گروه سنی نوجوانان و منتقدان و خبرنگارانی با متوسط سنی چهل سال به تماشای این آثار پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر امسال قطعاً باید پاسخ دهد که دلیل انتخاب این حجم از آثار مربوط به مخاطبان کودک و نوجوان چه چیزی بوده است؟ اگر دلیل حمایت از این ژانر و فضاسازی برای سازندگان این قبیل آثار باشد که باید به اطلاع دوستان رساند که این حرکت نتیجه معکوس می‌دهد.

آن هم به این دلیل که اهالی رسانه و منتقدانی که در برج میلاد به تماشای آثار می‌نشینند، با همان ریزبینی و ظرافتی که فیلم‌های بزرگان سینمای ایران در سال‌های گذشته را تماشا می‌کردند، فیلم‌های فیلمسازان جوان ژانر کودک و نوجوان را هم می‌بینند و همین مسئله هم باعث می‌شود با نگاهی منتقدانه تمام بخش‌های فنی فیلم‌ها را به چالش بکشند و به بزرگنمایی تمام ضعف‌های ریز و درشت آثار بپردازند. 

منتقدان و کارشناسان سینما با حضور در سینمای رسانه با متر و معیارهای حرفه‌ای خود کارگردان‌های بزرگی همچون مسعود کیمیایی، ابراهیم حاتمی‌کیا، مسعود جعفری جوزانی، پوران درخشنده، نرگس آبیار و... را مورد نقد قرار دادند و حالا با همان ابزار به تماشای آثار فیلمسازان کودک و نوجوان نشستند، فیلمسازانی که در ژانر خود به سادگی می‌توانند خیلی از بایدها و نبایدهای مربوط به فیلمسازی برای بزرگسالان را نادیده بگیرند و از قوه تخیل مخاطبان خود بهترین سود را ببرند. 

مورد عجیب «ملکه آلیشون» 

یکی از مصادیق این تناقض در جشنواره فیلم فجر امسال فیلم سینمایی «ملکه آلیشون» است، اثری به کارگردانی ابراهیم نورآور محمد که البته این هنرمند علاوه بر کارگردانی، ده‌ها عنوان دیگر (تهیه‌کننده، نویسنده، تدوینگر، تصویربردار، طراح جلوه‌های ویژه، بازیگردان، آهنگساز، صدابردار، طراح صحنه و لباس، گریمور و...) هم در مسیر تولید این اثر داشته و به معنای واقعی کلمه خودش به تنهایی این فیلم را جلوی دوربین برده است. حال اینکه چطور این اتفاق افتاده و اصلا چنین چیزی قابلیت اجرا دارد یا نه سوژه‌ایست که در روزهای آتی و در خلال گفت‌وگو با این کارگردان به آن می‌پردازیم، آنچه درخصوص این فیلم جالب است اتفاقاتی است که در یک سال گذشته برای این اثر رخ داده است. 

فیلم «ملکه آلیشون» برای نخستین بار در تابستان امسال در جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان اصفهان به نمایش درآمد و در آنجا با استقبال ویژه‌ای از جانب هیئت داوران و مخاطبان کودک و نوجوان مواجه شد. تا جایی که اکثر اکران‌های آن بسیار شلوغ بود و باعث شد نام این اثر و سازنده‌اش در روزهای برگزاری این جشنواره بسیار شنیده شود. این فیلم به دلیل درخشش در جشنواره کودک و نوجوان در جشنواره فیلم فجر هم به نمایش درآمد، اما در اینجا همه چیز برعکس شد و از همان روز اکران و در نشست خبری شرایط برای سازنده اثر و بازیگرانش بسیار تغییر کرد. یعنی در حالی که آن‌ها انتظار داشتند یک بار دیگر مثل جشنواره کودک و نوجوان مورد تقدیر و تحسین قرار بگیرند، با سوالات چالشی و اساسی مواجه شدند و متوجه شدند که چه ضعف‌های بزرگی در کارشان وجود دارد. 

دقیقا این تناقض در نگاه مخاطبان دو جشنواره به یک اثر یکسان، همان ضربه‌ایست که به پیکر سینمای کودک و نوجوان وارد می‌کند. این فیلم‌ها اگر در مدیوم خود و برای مخاطب هدف خود به نمایش دربیاید و در همان جا مورد بررسی کارشناسان حرفه‌ای آن حوزه قرار بگیرد، قطعا با اقبال بیشتری مواجه خواهد شد، اما زمانی که آن را در معرض دید منتقدان و کارشناسان حرفه‌ای سینما قرار می‌دهید نباید انتظار داشته باشید که همانقدر خوب و مهربان با نگاه کودکانه به آثار نگاه کنند و تیغ نقدشان را برای آثار کودک و نوجوان غلاف کنند. 

جشنواره فیلم فجر را نجات دهید!

اتفاقا اینجا باید ایستاد و به برگزارکنندگان جشنواره فجر گفت شما با این دست فرمان هم اعتبار و جایگاه جشنواره فیلم فجر را از بین می‌برید هم باعث ضربه زدن به سینمای کودک و نوجوان می‌شوید. وقتی منتقدان، خبرنگاران و کارشناسان مطرح سینما به نقد آثار کودک و نوجوان بپردازند و اکثراً به نکات منفی این آثار اشاره کنند، فکر می‌کنید این نقدها و نظرات در زمان اکران فیلم‌های کودک و نوجوان به آن‌ها کمک می‌کند یا باعث ریزش مخاطبانشان می‌شود؟

از طرف دیگر وقتی جشنواره فیلم فجر را با فیلم‌های کودک و نوجوان و آثار ژانر کمدی و فیلم‌های حمایتی پر می‌کنید و تعداد آثار اجتماعی و دغدغه‌مند حاضر در جشنواره به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد، توقع دارید جشنواره فیلم فجر همان ارج و قرب همیشگی را در نزد سینمادوستان داشته باشد؟ جشنواره فجری که بهترین فیلم‌هایش دو اثر کمدی هستند و مابقی آثار به نمایش درآمده در آن با فاصله زیادی نسبت به آن دو قرار دارند نشان می‌دهد مسیر درستی را طی نکرده است. شاید بهتر بود برگزارکنندگان جشنواره در زمان انتخاب اعضای هیئت انتخاب آثار کمی با وسواس بیشتر عمل می‌کردند، چون این ضعف‌هایی که امروز در برگزاری جشنواره چهل‌ودوم شاهد آن‌ها هستیم و در اینجا نیز به برخی از آن‌ها اشاره شد، حاصل زحمت این عزیزان است، زحمتی که سینمای ایران را به این حال و روز انداخته است. 

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر فجر 42 سینمای کودک و نوجوان جشنواره کودک و نوجوان جشنواره فیلم فجر فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۱۴۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم ندارید

محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در اولین دورهمی جشنواره «آسمون» ویژه تولیدات فضای مجازی نوجوان به اهمیت فیلمسازی در نوجوانی اشاره کرد و گفت: هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم ندارید.

به گزارش ایسنا، طبق گزارش رسیده،اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت «بادبوم» ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در خانه هنرمندان برگزار شد.

ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به جمع هنروران نوجوان حاضر در جشن اشاره کرد و گفت: ما در این جمع قرار بود یک دورهمی ساده داشته باشیم اما کار گسترده شد و بخاطر محدودیت‌ فضا، نصف بچه‌هایی که قرار بود دعوت شوند، دعوت نشدند و ان شالله دورهمی بعدی در ورزشگاه آزادی باشد.

امامی: تلاش کردیم موضوعات «آسمون» را مطابق با نوجوانان انتخاب کنیم/ می‌توانید آینده خود را بسازید

او به آغاز فعالیت بادبون در سال ۹۳_۱۳۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم بخاطر اینکه این‌ سال‌ها با ما ساختند، درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.

دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و ادامه داد: امروز آغاز رسمی جشنواره آسمون است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوای برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال است که جوایز بسیار ارزشمندی دارد و که آغاز رسمی آن با شماهایی است که در این مدت با ما بودند.

امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزئیات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است،  تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده‌ خودشان را شکل بدهند.

خردمندان:‌ برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید

سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در سخنانی نوجوانی را بهترین دوره زندگی هر فرد دانست و افزود: باید برای دوره نوجوانی به‌شدت تلاش کرد و اشتباه اینجا جایز است و حتما در بزرگسالی می‌توان از اندوخته‌های آن استفاد کرد.

او از تکرار تجربه در نوجوانی به‌عنوان یک توصیه یاد کرد و تاکید کرد: در نوجوانی باید بسیار تجربه کرد؛ این دوره فرصتی برای آزمون و خطاست و هیچ اشکالی ندارد که خطا کنیم، چراکه این تجارب مواد خام آینده خواهند شد تا از آن‌ها استفاده مفید کنیم.

این فیلمساز در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. به بچه‌هایی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، توصیه می‌کنم از خودتان و تجارب و خاطراتتان شروع کنید؛ تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد.

خردمندان: به اولین چیزی که نیاز دارید، ایده است

خردمندان از ایده به‌عنوان اولین مرحله برای فیلمسازی یاد کرد و گفت: یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید و همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد، چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.

او به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید که جزئیات قابل لمس از آن‌ها در ذهن داشته باشید که همگی برامده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ، اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آن‌ها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان "بیست و یک روز بعد" تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و  این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم.من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم "بیست و یک روز بعد" که قصه‌ی واقعی داشت را با هدف حرکت به‌سمت درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.

خردمندان خطاب به حاضرین گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات‌ خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آن‌ها را می‌شناسید، بنویسید که برای شما تولید داستان می‌کنند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلم‌سازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.

او افزود: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یادبگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی  مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.

انتهای پیام